Tekst achterflap

Het tweede boek van de trilogie “ RIJK POLDERLAND VERNEDERD TOT MOERASSENLAND” gaat verder met de chronologische analyse van de jaren 2007 tot en met 2012.
Een groot deel gaat over de vele politieke manipulaties rond de afbraak van Doeldorp dat nog steeds wettelijk woongebied is en de strijd van de Doelenaars om dit dorp leefbaar te houden en een toekomst te geven.
Ook de voorgeschiedenis van Prosper- en Hedwigepolder, de SIGMA invasie voor het onder water zetten van Prosperpolder en het gevecht om de Hedwigepolder worden uitgebreid beschreven.
Verschillende hoofdstukken zijn ook gewijd aan de derde Scheldeverdieping, de getijdenstudies en de conclusies van het slibverhaal. Maar de meest dominerende evoluties gebeurden bij het algemeen beleid voor de natuurcompensaties op Linkeroever.
Oorspronkelijk waren de natuurcompensaties een gevolg van de inname van polderland voor industriële investeringen maar dit is compleet gewijzigd naar een “doel op zich” met het merkwaardig resultaat dat al meer dan duizend hectare poldergrond is ingericht als natuurcompensatie voor toekomstige haveninvesteringen, zoals het “Saeftinghedok”, die nog niet beslist zijn en alleen maar in rapporten en op tekentafels bestaan.

Beschrijving

Het tweede boek van de trilogie “ RIJK POLDERLAND VERNEDERD TOT MOERASSENLAND” gaat verder met de chronologische analyse van de jaren 2007 tot en met 2012.
Een groot deel gaat over de vele politieke manipulaties rond de afbraak van Doeldorp dat nog steeds wettelijk woongebied is en de strijd van de Doelenaars om dit dorp leefbaar te houden en een toekomst te geven.
Ook de voorgeschiedenis van Prosper- en Hedwigepolder, de SIGMA invasie voor het onder water zetten van Prosperpolder en het gevecht om de Hedwigepolder worden uitgebreid beschreven.
Verschillende hoofdstukken zijn ook gewijd aan de derde Scheldeverdieping, de getijdenstudies en de conclusies van het slibverhaal. Maar de meest dominerende evoluties gebeurden bij het algemeen beleid voor de natuurcompensaties op Linkeroever.
Oorspronkelijk waren de natuurcompensaties een gevolg van de inname van polderland voor industriële investeringen maar dit is compleet gewijzigd naar een “doel op zich” met het merkwaardig resultaat dat al meer dan duizend hectare poldergrond is ingericht als natuurcompensatie voor toekomstige haveninvesteringen, zoals het “Saeftinghedok”, die nog niet beslist zijn en alleen maar in rapporten en op tekentafels bestaan.

Details