Tekst achterflap

Verzameld werk 3. Persoonlijkheid en overdracht

Deze band bevat de werken Het ik en het onbewuste en Psychologie van de overdracht.

In Het ik en het onbewuste behandelt Jung de invloed die het onbewuste heeft op de ontwikkeling van de persoonlijkheid. Het ik bouwt zijn persona op, een masker dat overeenkomt met de rol die het speelt in de buitenwereld. Het is een masker dat individualiteit voorspiegelt, maar in feite niets werkelijks heeft. De persona is schijn, een tweedimensionale werkelijkheid. Als men zich met haar identificeert staat men zijn persoonlijke groei in de weg.

De groei van de persoonlijkheid (de individuatie, zoals Jung het noemde) houdt in dat men probeert de tegenstellingen in zichzelf te verenigen. Zo zal de man een verbinding moeten aangaan met de anima (de vrouwelijke component in hem), de vrouw met de animus (het mannelijke in haar).

In Psychologie van de overdracht wordt het fenomeen van de vereniging van tegenstellingen, de 'coniunctio oppositorum', diepgaand door Jung besproken aan de hand van een reeks alchemistische prenten uit de zestiende eeuw.

Beschrijving

Verzameld werk 3. Persoonlijkheid en overdracht

Deze band bevat de werken Het ik en het onbewuste en Psychologie van de overdracht.

In Het ik en het onbewuste behandelt Jung de invloed die het onbewuste heeft op de ontwikkeling van de persoonlijkheid. Het ik bouwt zijn persona op, een masker dat overeenkomt met de rol die het speelt in de buitenwereld. Het is een masker dat individualiteit voorspiegelt, maar in feite niets werkelijks heeft. De persona is schijn, een tweedimensionale werkelijkheid. Als men zich met haar identificeert staat men zijn persoonlijke groei in de weg.

De groei van de persoonlijkheid (de individuatie, zoals Jung het noemde) houdt in dat men probeert de tegenstellingen in zichzelf te verenigen. Zo zal de man een verbinding moeten aangaan met de anima (de vrouwelijke component in hem), de vrouw met de animus (het mannelijke in haar).

In Psychologie van de overdracht wordt het fenomeen van de vereniging van tegenstellingen, de 'coniunctio oppositorum', diepgaand door Jung besproken aan de hand van een reeks alchemistische prenten uit de zestiende eeuw.

Details