Tekst achterflap

Een 8-jarige die aan zijn papa vraagt om te vergaderen. Klinkt het vreemd in de oren? De auteurs van dit boek, een echtpaar met drie jonge kinderen, vergaderen geregeld met hun kroost over ‘gezinszaken’. Hun gezin is dit intussen gewend en wil het niet meer missen. De kinderen schuiven elke week vrolijk mee aan tafel om samen te vergaderen. Het werkt om het dagelijkse leven te structureren en het zet de kinderen aan om een handje toe te steken in huis. Samen met takenlijstjes en een beloningssysteem vormen de wekelijkse vergaderingen de draaischijf van het gezin. Los daarvan genieten ze ook allemaal samen van deze gezellige momenten.

In dit boek staat beschreven hoe de ouders tot dit bijzondere concept kwamen en hoe het vorm kreeg in hun gezin. Het werpt een blik op de inhoud van hun gezinsvergaderingen, de lijstjes en de beloningen. Hoe reageren de kinderen hierop? Wat brengt het teweeg in huis? Wat werkt wel, wat niet? En op welke manier? Niet alleen de ouders zijn blij met dit vergadersysteem, ook hun kinderen hebben er deugd van. ‘We moeten nog vergaderen!’ klinkt het regelmatig.

De auteurs delen hierbij hun enthousiasme en bieden meteen ook een praktische leidraad om zelf met dit concept aan de slag te gaan. Zij beschouwen het als inspiratiebron voor rust, structuur en gezelligheid in huis.

Beschrijving

Een 8-jarige die aan zijn papa vraagt om te vergaderen. Klinkt het vreemd in de oren? De auteurs van dit boek, een echtpaar met drie jonge kinderen, vergaderen geregeld met hun kroost over ‘gezinszaken’. Hun gezin is dit intussen gewend en wil het niet meer missen. De kinderen schuiven elke week vrolijk mee aan tafel om samen te vergaderen. Het werkt om het dagelijkse leven te structureren en het zet de kinderen aan om een handje toe te steken in huis. Samen met takenlijstjes en een beloningssysteem vormen de wekelijkse vergaderingen de draaischijf van het gezin. Los daarvan genieten ze ook allemaal samen van deze gezellige momenten.

In dit boek staat beschreven hoe de ouders tot dit bijzondere concept kwamen en hoe het vorm kreeg in hun gezin. Het werpt een blik op de inhoud van hun gezinsvergaderingen, de lijstjes en de beloningen. Hoe reageren de kinderen hierop? Wat brengt het teweeg in huis? Wat werkt wel, wat niet? En op welke manier? Niet alleen de ouders zijn blij met dit vergadersysteem, ook hun kinderen hebben er deugd van. ‘We moeten nog vergaderen!’ klinkt het regelmatig.

De auteurs delen hierbij hun enthousiasme en bieden meteen ook een praktische leidraad om zelf met dit concept aan de slag te gaan. Zij beschouwen het als inspiratiebron voor rust, structuur en gezelligheid in huis.

Details